Mijn website:
Daar sta ik dan!
Het ligt vol met zeewier en het is er spiegelglad, maar ik heb het gered en sta ik uiteindelijk aan het eind van de strekdam. Als ik richting het dorp kijk zie ik een hele lange wolk in oranje/geel die over het wad heen hangt. En kijk ik achter mij dan zie ik de zon achter de horizon verdwijnen. Het één nog mooier dan het ander! De vogels hebben geen oog voor al dat moois, maar zijn druk in de weer om te overleggen waar ze de nacht door gaan brengen. Vooral de eenden kwetteren erop los, alsof ze het niet eens kunnen worden over waar ze naar toe gaan! Het stoort mij niet! Het is zelfs rustgevend.
Ik neem de omgeving nog eens goed in mij op en mijn hart maakt een sprongetje, want wat is het WAD toch mooi! Geen zuchtje wind en de horizon verdwijnt in het spel van het licht.
Lees verder op mijn website: https://haikeyfotografie.nl/
